Sağlıklı bir yaşam sürmek için ne kadar yemeliyiz? Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bu konuda çok önemli bir öğüt veriyor: "Acıkmadan yemeyin, doymadan kalkın." Bu hadis-i şerif, yeme alışkanlıklarımızda dengeyi gözetmemiz gerektiğini vurguluyor. Peki, bu öğüdün hayatımızdaki önemi nedir? Fazla yemenin zararları nelerdir? Oruç tutmanın sağlığımıza faydaları var mıdır?

Mideyi Dinlendirmenin Önemi

İnsanın bedeni, Rabbinden aldığı en kıymetli emanetlerden biridir. Bu emaneti korumak, sadece ibadetlerle değil, aynı zamanda sağlıklı ve dengeli bir yaşam tarzıyla da mümkündür. İslam ahlakı, insanın hem ruhunu hem de bedenini korumayı hedefler. Bu nedenle, Peygamber Efendimiz (s.a.v.) her konuda olduğu gibi yeme içme konusunda da ölçülü olmayı tavsiye etmiştir. Bir lokmanın kıymetini bilmek ve mideyi aşırı doldurmaktan kaçınmak, sağlığımız için hayati önem taşır. Efendimiz (s.a.v.) buyuruyor ki: "Âdemoğlu midesinden daha kötü bir kap doldurmaz. İnsana belini doğrultacak birkaç lokma yeter."

Midenin sağlığı, tüm vücudumuzun sağlığını doğrudan etkiler. Sindirim sisteminin bozulması, sadece fiziksel değil, ruhsal olarak da bizi olumsuz etkiler. Eskiler derlerdi ki, "Mide bozulursa ibadet zevki azalır." Bu söz, midemizin sağlığının, maneviyatımızla ne kadar iç içe olduğunu gösterir. Mide yorgun olduğunda, kalp huzur bulamaz. Yemeğin faydalı olabilmesi için, yavaş yemek ve iyice çiğnemek önemlidir. Aksi takdirde, mide dişlerin görevini üstlenmek zorunda kalır ve zamanla zayıflar. İslam alimleri, yavaş yemenin ve lokmayı sindirerek yutmanın sağlık açısından önemini her zaman vurgulamışlardır.

• Yavaş yemek sindirimi kolaylaştırır.
• Lokmaları iyice çiğnemek mideyi yormaz.
• Ölçülü yemek, hem bedeni hem de ruhu dinç tutar.

Oruç: Mideyi Dinlendiren İlahi Terapi

İnsan, sadece bedeniyle değil, ruhuyla da bir bütündür ve her ikisi de dinlenmeye ihtiyaç duyar. Rabbimiz, Ramazan ayında oruç tutmayı farz kılarak, bu ihtiyacımızı karşılamamızı sağlamıştır. Oruç, sadece mideyi dinlendirmekle kalmaz; gözün, dilin, kalbin ve niyetin de orucudur. Oruçlu bir insan, açlığın terbiyesiyle sabrı öğrenir, israfı terk eder ve nimetin kıymetini daha iyi anlar. Oruç, sadece bedenin değil, ruhun da ilacıdır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.)'in şu sözü, orucun derin anlamını en güzel şekilde açıklar: "Oruç sabrın yarısıdır." Açlık, insanın benliğini kırar, kalbini arıtır. Mide dinlendiğinde, akıl berraklaşır ve ruh, Rabbine daha kolay yönelir.

Resûlullah Efendimiz (s.a.v.)'in hayatı, sağlık ve ölçü üzerine kuruluydu. Bir defasında Mısır hükümdarı Mukavkıs, Efendimize (s.a.v.) hediyelerle birlikte bir hekim göndermişti. Ancak o hekim, Medine'de günlerce kalmasına rağmen hasta bir kimse bulamadı. Hayretler içinde durumu Peygamber Efendimize arz ettiğinde, Resûl-i Ekrem Efendimiz şöyle buyurdu: "Biz acıkmadan yemeyiz, doyduğumuzda da sofradan kalkarız. Bu sebeple hasta olmayız." Bu cümle, sadece bir beslenme kuralı değil, aynı zamanda bir hayat felsefesidir. Mideyi tıka basa doldurmak, sadece bedene değil, ruha da ağırlık verir. Ölçülü yemek, hem şükretmek hem de sağlıklı kalmaktır.

Çok Yemeğin Zararları, Az Yemeğin Hikmeti

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: "Etli, yağlı yemekleri çok yemekten sakınınız ki, gönlünüz nurlansın." Aşırı yemek, bedeni tembelleştirir ve kalbi katılaştırır. İnsanın gönlü, midesi doldukça Rabbinden uzaklaşır. Oysa az yemek, kalbi yumuşatır, aklı keskinleştirir ve bedeni zinde tutar. Hekimler bile, birçok hastalığın temelinde "tokken yemek" olduğunu belirtirler. Efendimiz'in buyurduğu gibi: "Doyduktan sonra yemek yemek, alaca hastalığına sebep olur." Bu nedenle, hem manevi hem de fiziksel sağlık için perhiz, İslamî bir terbiyedir. Gerçek şifa, israftan kaçınmakta ve ölçüyü korumaktadır.

Mideyi dinlendirmek, sadece fiziksel sağlık için değil, aynı zamanda ruhun huzuru için de gereklidir. Oruç, perhiz ve az yemek, İslam'ın insan doğasına en uygun dengeyi kurduğunun bir kanıtıdır. Gerçek güç, mideyi doldurmakta değil, kendini kontrol edebilmektedir. Efendimiz'in (s.a.v.) buyurduğu gibi: "Gerçek pehlivan, öfkesine hâkim olandır." Bu ilke, mide için de geçerlidir; çünkü nefsini dizginleyen, gönlünü Allah'a açar.